|
دو شنبه 9 ارديبهشت 1398برچسب:بیش فعالی، تعصب جنسیتی, :: 12:23 :: نويسنده : Dr. Parasto
اختلال بیش فعالی و تعصب جنسیتی یک مقوله بسیار مهم است. روانشناسان در زمینه تحقیق در زمینه اختلال بیش فعالی کمبود توجه به تعصب جنسیتی می پردازند. هنگامی که روانشناس Stephen P. Hinshaw، PhD، در ماه اکتبر در اکتبر ۲۰۰۳ دو تحقیق در مورد اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) منتشر کرد، دکتر کتلین نادو، روانپزشک، دلشوره داشت که زنان مبتلا به ADHD در نهایت شروع به توجه طولانی مدت از محققان می کنند. اختلال بیش فعالی و تعصب جنسیتی پژوهش نادو در مورد اختلال بیش فعالی و تعصب جنسیتی “بسیاری از مطالعات پیشین چندین بار در مورد مقایسه دختران و پسران با استفاده از علائم ADHD پسران به عنوان شاخصی که دختران باید اندازه گیری شوند، متمرکز شده است.” تحقیقات هینشو برای نادو تحقیقاتی را برای آنچه که سالها از نظر بالینی دیده بود را نشان می دهد: “این دختران تلاش های قابل توجهی را تجربه می کنند که اغلب نادیده گرفته می شوند، زیرا علائم اختلال بیش فعالی (ADHD) آنها کمی مشابه با پسران است.” همچنین نشانه ای برای او بود که فشار بیشتری را برای بالا بردن آگاهی از نیازهای زنان با اختلال ایجاد کند. نادو و گروه کوچکی از روانشناسان از طریق حمایت و تحقیق و نوآوری، در حال مبارزه هستند تا مسائل مربوط به اختلال بیش فعالی در زنان را از نقاط مختلف تحقیق به مرکزیت برسانند. “از لحاظ تاریخی، تحقیقات در مورد اختلال بیش فعالی تقریبا به طور انحصاری بر روی پسران بسیار زیاد تمرکز کرده است و تنها در شش یا هفت سال گذشته، هر تحقیقاتی که بر اختلال بیش فعالی بالغ متمرکز است، متمرکز شده است.” نادو، متخصص اختلال در زنان و مدیر خدمات روانشناسی چزیپیک مریلند در نقره ای بهار. “و شناخت زنان [با این اختلال] حتی بیشتر از پیش عقب مانده است.” باید به اختلال بیش فعالی و تعصب جنسیتی توجه شود. طبق گفته نادو، این شناخت عقب ماندگی دختران و زنان به دلیل معیارهای تشخیصی فعلی است که برای مردان نسبت به زنان مناسب تر است. و الگوهای ارجاع والدین و معلم که منجر به رفتارهای اختلال بیش فعالی مردانه و آشکارتر می شود. برخی انکار می کنند که اختلال در زنان وجود دارد – یا در هر کس دیگری. پژوهش جین آدلیزی پیرامون اختلال بیش فعالی زیرا بیش از حد فعالیت در دخترانی که معمولا اختلال کمبود توجه (ADD)، نوع نامنظم اختلال بیش فعالی را دارند، از دست رفته است. اما برای طرفداران، خط پایین این است: دختران مبتلا به اختلال بیش فعالی ناشناخته به احتمال زیاد مشکلات خود را به بزرگسالی می اندازند و درمان نمی شوند. زندگی آنها اغلب از هم جدا می شود. نادو می گوید: “دختران مبتلا به اختلال بیش فعالی بدون درمان در معرض خطر ابتلا به زیر هستند. کمبود اعتماد به نفس پایین نادو اضافه می کند که بیش از ۵۰ درصد از آنها به اختلال بیش فعالی مبتلا هستند. الن لیتمن، PhD، یکی از اولین روانشناسان و محققانی که در زمینه اختلالات جنسیتی در اختلال بیش فعالی متمرکز است. از بازنگری در مورد این اختلال، حمایت می کند، گفت: “دختران مبتلا به اختلال بیش فعالی ، مبهم هستند – اغلب نادیده گرفته می شوند. سوء تفاهل و به شدت مورد بحث قرار می گیرند.” تعریف شده است. Littman تئوری می کند که دختران مبتلا به اختلال بیش فعالی شناسایی نشده و به زودی در زندگی خود کمک می کنند. چرا که الگوهای مذهبی اختلال بیش فعالی در ادبیات بیش از حد نشان داده شده است. لیتمن می گوید: “همانطور که در مورد همه مسائل تنوع، خطر وجود دارد، فرض بر این است که این الگوهای معمول تر همه کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی را مشخص می کند،” لیتمن که عمل بالینی در Mount Kisco، NY انجام می دهد. “بنابراین، در حالی که به نظر می رسد فراوانی اطلاعات موجود در اختلال بیش فعالی ، ممکن است حس غلطی داشته باشیم که بیشتر در مورد تجربه دختران مبتلا به اختلال بیش فعالی بیشتر از ما واقعا می دانیم. ” جولیا جی. روکلیج، استاد روانشناسی دانشگاه کاتتربری در کریستوچر نیوزیلند، که در زمینه زنان اختلال بیش فعالی مورد مطالعه قرار گرفته، می گوید تحقیقات بیشتری در مورد مسائل جنسیتی در اختلال بیش فعالی به دلایل مختلفی مورد نیاز است. “ما نمی توانیم فرض کنیم که چه چیزی در مورد مردان به زنان مربوط می شود – زنان دارای تأثیرات هورمونی متفاوتی برای شروع دارند که می تواند تا حد زیادی بر رفتار آنها تأثیر بگذارد. ” همچنین، روسکلیج می گوید، زنان به طور متفاوتی در اجتماع زندگی می کنند. و بنابراین تمایل دارند خودشان را با شیوه ای متفاوت بیان کنند و بیشتر به چنین مشکلی مانند افسردگی یا اضطراب که دوباره بر رفتار تاثیر می گذارد، حساس هستند. این نشان می دهد که اختلال بیش فعالی “در زنان به صورت متفاوتی آشکار و بیان می شود”. “اما تنها تحقیق می تواند این را به طور قطعی به ما بگوید. تا آن زمان، این پیش فرض هایی است که ما ایجاد می کنیم.” “سایت مشاوره خانواده” برای مشاوره های تخصصی خانواده میتوانید با متخصصان و کارشناسان کانون مشاوران ایران تماس حاصل فرمایید . ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه عامل مادرزادی اختلال بیش فعالی و تعصب جنسیتی بسیاری از زنان در اواخر دهه یا اوایل ۴۰ سالگی، قبل از اینکه با اختلال بیش فعالی تشخیص داده شوند. نادو می گوید: “یکی از رایج ترین روش ها برای تشخیص زن این است که یکی از اطفالش تشخیص داده می شود. او شروع به خودآموزی می کند و خودش را به رسمیت می شناسد.” “این زنان [معمولا] بزرگتر می شوند”، زیرا کودکان معمولا در مدرسه ابتدایی اواسط تا اواخر اختلال بیش فعالی تشخیص داده می شوند. نادو می گوید که زنان مبتلا به ADHD به طور معمول با چالش های مدیریت زمان فوق العاده، بی نظمی مزمن، احساسات طولانی مدت استرس و غرق شدن، مشکلات مدیریت پول، کودکان و خواهران و برادران ADHD و سابقه اضطراب و افسردگی ADHD خود را تا سن متوسط و دارای یک دختر و یک برادر با شرایط است. نادو می گوید: اختلال به طور معمول با ترکیبی از داروهای محرک و روان درمانگری متمرکز بر اختلال بیش فعالی متمرکز شده است: “که بسیار ساختار یافته، هدف گرا و از بسیاری از تکنیک های مربیگری، و همچنین تکنیک های استاندارد روان درمانی استفاده می شود.” او افزود: “زنان بیش از مردان مبتلا به اختلال بیش فعالی با اعتماد به نفس کم، و این نیاز به تمرکز اصلی درمانی است.” بسیاری از زنان که به پزشکی بالینی و روانپزشک Mitchell Clionsky، PhD، برای آزمایش اختلال بیش فعالی می آیند، به مشخصات معمولی می رسند. یک بیمار ۴۲ ساله که با ADD دچار تشنج شد، توسط روانپزشک فرستاده شد و او را برای افسردگی مورد ارزیابی قرار داد. یک متخصص مشاوره خانواده میگوید که ازدواجش دچار مشکل شده است و او اعتماد به نفس کمتری دارد. او همچنین یکی از مؤسسین مرکز ADD از ماساچوست غربی در اسپرینگفیلد است. از دوران کودکی، بیمار فکر کرد او تنبل و غیر مسئولانه است، زیرا او چیزهایی را که او شروع نکرده است کامل نکرده است. او می گوید “یک زن بسیار روشن”، چند سال از کالجش را تکمیل کرد و “احتمالا دورتر خواهد شد اگر مشکل او زودتر شناسایی شود.” فاجعه این است: “اینها افرادی هستند که به طور قابل ملاحظه ای از دست رفته اند و [که] مسیر ریاکاری را به پایان می رسانند، عمدتا از نتیجه شکست زندگی”. “این مثل آنها هستند که مسابقه زندگی را با وزن سرب در مچ پا خود اجرا می کنند.” “سایت مشاوره خانواده” برای مشاوره های تخصصی خانواده میتوانید با متخصصان و کارشناسان کانون مشاوران ایران تماس حاصل فرمایید . ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه عامل مادرزادی اختلال بیش فعالی و تعصب جنسیتی
جولیا روکلیج در حال تحصیل در این رشته در حال تحصیل در دانشکده روانشناسی دانشگاه کالگری در آلبرتا کانادا بود. او می گوید: “وقتی که من در سال ۱۹۹۵ شروع کردم، در جمعیت بالغ بسیار کمی تحقیق کردم و شاید یک یا دو مطالعه به طور خاص به زنان با ADD انجام شود.” Rucklidge، با همکارش بنی کاپلان، دکترای، ۱۰۲ زن ۲۶ تا ۵۹ ساله را با میانگین سنی ۴۱ سال مطالعه کرد. نیمی از زنان مصاحبه شده ADHD داشتند و نیمی از آنها نداشتند. همه زنان در مطالعه کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی داشتند – بنابراین همه افراد می توانند به عوامل استرسزا درگیر در فرزند آوری فرزند مبتلا به اختلال مربوط باشند. یافته های Rucklidge، منتشر شده در مجله اختلالات توجه (جلد ۲، شماره ۳) و مجله روانشناسی بالینی (جلد ۵۶، شماره ۶)، در مورد تجربیات زنان تشخیص داده شده در بزرگسالی روشن است: زنان مبتلا به اختلال اختلال بیش فعالی احتمال بیشتری داشتند که به “شرایط بی اعتمادی آموخته” پاسخ دهند به موقعیت های منفی نسبت به زنان بدون اختلال و تمایل به سرزنش خود را هنگامی که اتفاقات بد رخ داد. زنان مبتلا به اختلال بیش فعالی احتمالا معتقد بودند که نمی توانند نتیجه حوادث زندگی را کنترل کنند، و در نتیجه یک چرخه بدبختی، راکلیج گزارش می دهد. او گفت: “یک زن مبتلا به اختلال بیش فعالی احتمال دارد تلاش های خود را برای به پایان رساندن وظایف به چالش کشیدن به دلیل اعتقاد او مبنی بر اینکه او قدرت تغییر نتایج منفی را ندارد، محکوم می کند. او با کنار گذاشتن این اعتقاد که او قادر به انجام کاری در زندگی نیست، تقویت می کند. ” او می گوید زنان مبتلا به اختلال بیش فعالی نیز بیشتر احتمال دارد که سابقه افسردگی و اضطراب را گزارش کنند. آنها همچنین بیشتر در معرض روانشناسی قرار گرفته اند و داروهای روانگردان بیشتری نسبت به زنان بدون اختلال بیش فعالی دریافت کرده اند. شباهت آن به اختلال استرس پس از ضربه (PTSD) است. سه مطالعه او به زنان مبتلا به مشکلات توجه و یادگیری تشخیص داده شد که همچنین در اثر تجربه ترومای کلاس درس نشان داد که علائم PTSD را نشان می دهد. که آن را به عنوان یک رویداد خارجی غیرمعمول یا استرسور که در محیط محیط آموزشی است که از یک طبیعت روانشناختی. “در نتیجه آسیب های کلاس درس در طول چندین سال، برخی از زنان مجموعه ای از علائم را تشخیص می دهند که بعضی از متخصصان آن را نشانه های استرس پس از زایمان می دانند”، ادلیززی، هماهنگ مرکز بزرگسالان، برنامه برای پیشرفت تحصیلی در کالج Curry در میلتون ماساچوست. “این علائم نیز مشابه و مشابه رفتار و نشانه های ADHD هستند.” Adelizzi می گوید همیشه روشن نیست که چه اتفاقی می افتد، علائم استرس پس از سانحه، علائم اختلال بیش فعالی یا تروما. اما، او معتقد است. این علائم اختلال بیش فعالی زنان نمی تواند بدون در نظر گرفتن وحشت و اضطراب همراه باشد که می تواند سال ها بعد باعث شود – اگر برای مثال، آنها تصمیم به بازگشت به مدرسه می کنند. تحقیق پیشرو در زمینه اختلال بیش فعالی کنوانسیون اختلال بیش فعالی زنان او همچنین سمینارها را ارائه می دهد و دو برنامه گواهی برای حرفه ای هایی که با زنان با اختلالات توجه و اختلال کار می کنند، توسعه داده است. و او همچنان به مطالعه این زنان ادامه می دهد – اخیرا به دنبال چگونگی ابراز احساسات خود از طریق هنر است. علاوه بر این، Littman و Nadeau فشار برای تغییرات در نسخه بعدی کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری برای اختلالات روانی است. Nadeau می گوید: “من امیدوارم که روانشناسان، به خصوص کسانی که در مسائل مربوط به ADD بزرگسالان متخصص هستند، نقش مهمی در حمایت از معیارهای مناسب تشخیصی – برای بزرگسالان و به خصوص زنان – قبل از DSM-V بیرون می آیند.” “امیدوارم که چنین مسائلی در کنوانسیون [بعدی] APA به گونه ای سخن بگویند – زندگی بسیاری از مردم در معرض خطر است.”
نظرات شما عزیزان: 
 |
||
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
