دو شنبه 5 تير 1402برچسب:کودک پاکیزه,انضباط شخصی کودک,رعايت پاکیزگی کودک, :: 19:54 :: نويسنده : Dr. Parasto
مسلما داشتن یک کودک پاکیزه و منظم لذتبخش است. با این حال، در مورد این که چقدر کودک را تر و تمیز میخواهید و چه هنگام این انتظار را از او دارید، منطقی باشید. هر از چند گاهی کثیف شدن، کاملا پذیرفتنی است و پاکیزه کردن کودک نباید به صورت یک تنبیه درآید. از طرف دیگر، هر کودکی باید احساس غروری نسبت به بدن خودش پیدا کند و بیاموزد که چطور از آن مراقبت کند. اگر خودتان الگوی مناسبی برای کودک باشید، به کودک کمک خواهید کرد که عادتهای خوبی را در زمینه پاکیزگی شخصی به دست آورد و همچنین به این نتیجه برسد که شستوشو بسیار سرگرمکننده و مسرتبخش است. کودکان خردسال سعی میکنند که خودشان به تنهایی و بدون کمک شما، شستوشو را انجام دهند، ولی بیشتر آنها تنها در سن چهار سالگی میتوانند بدون نظارت شخصی دیگر، دست خودشان را بشویند. شش ماه بعد میتوانند به تنهایی و به شکل قابل قبولی صورت خود را نیز بشویند. ولی تنها در حدود شش سالگی میتوانند کاملا به تنهایی حمام کنند. کودکان معمولا به اندازه بزرگترها به پاکیزگی اهمیت نمیدهند. ولی اگر بهداشت و پاکیزگی در سنین اولیه به کودکان آموزش داده شود، به تدریج به صورت قسمتی از زندگی روزمره آنها درمیآید. راهحلهای ما در واقع پیشنهادهایی برای آموزش کودکان بسیار خردسال در زمینه پاکیزه کردن خودشان به همراه شماست. بدین ترتیب، آنها به صورت طبیعی این کار را یاد میگیرند. عجله نکنید! به کودک نشان دهید که شستوشوی روزمره میتواند لذتبخش باشد. اگر فکر میکنید که کودک شما فراموش کرده است صورتش را بشوید، از او نپرسید که صورتش را شسته است یا نه، فقط از او بخواهید که صورتش را بشوید چون صورتش کثیف است. دقیقا چیزی را که انتظار دارید مشخص کنید و او را با یک روش غیر انتقادی و مثبت برانگیزید. اشیاء را طوری قرار دهید که برای کودک قابل دسترسی باشند از آنجایی که دستشویی خانه برای کودک بسیار بلند است، و او نمیتواند از آن استفاده کند، یک چهارپایه کوچک تهیه کنید و هنگامی که زمان شستشو است، آن را بیرون بیاورید. لوازم شستشو مانند هوله و برس ناخن را طوری قرار دهید که به راحتی در دسترس کودک باشد. به او یاد دهید که چطور از آنها استفاده کند. شستشو را با همراهی همدیگر انجام دهید و به کودک اجازه دهید که علاوه بر این که روی خودش تمرین میکند، روی شما نیز تمرین کند. آموزش را زود شروع کنید هنگامی که آداب توالت رفتن را به کودک میآموزید، کاری کنید که شستشوی دستها بعد از توالت رفتن به صورت یک عادت ثانویه درآید. اجازه دهید که کودک خودش لوازم شست و شو را انتخاب کند تا بدین ترتیب هنگامی که از آنها استفاده میکند، لذت بیشتری ببرد. برای مثال، کودکان نوپا هولههایی را که عکسهای فانتزی دارند و یا صابونهای رنگی و خوش عطر را دوست دارند. از صابونی استفاده کنید که چشمها را نمیسوزاند. دو هوله را به هم بدوزید و خردههای صابون را در آن بریزید تا یک دستگاه صابونسازی خودکار درست کنید. اجازه دهید کودک با نوک انگشتش کفصابون رویصورتش بگذارد تا شستوشو برای او حالتبازی پیدا کند. پاکیزه بودن را پاداش دهید یک جدول در حمام بگذارید و پس از شستن دست قبل از غذا و بعد از توالت، او را وادارید که در جدول علامت بگذارد. هنگامی که کودک با دست و صورت تمیز سر میز آمد، به او لبخند بزنید (و به این صورت به او پاداش دهید) و به او بگویید که صاحب تمیزترین دست قبل از همه دسر (یا غذا) ر دریافت میکند. هنگامی که کودک در جدول نمره مشخصی را به دست آورد، به او اجازه دهید که یک دسر مخصوص یا شام را انتخاب کند. کودک را با نتایج عملش روبرو کنید اگر کودک به سنی رسیده که میتواند به خوبی از عهده شستوشوی خودش برآید ولی از این کار امتناع میکند، موقع آن است که نتایج کارش را ببیند. برای مثال، به کودک خردسال بگویید که اگر نمیتواند خودش دست و صورتش را بشوید، شما مجبور خواهید شد این کار را برایش انجام دهید. بعد از دو یا سه بار، او ترجیح خواهد داد که خودش این کار را انجام دهد. یا این که از تصحیح بیش از حد استفاده کنید. اگر بار اول کودک دست و صورتش را نشست، نظارت کنید که این کار را دوباره و سه باره انجام دهد.روانشناسی کودک جنگ مسواک زدن مسواک زدن موضوعی نیست که بتوان در اهمیت آن شک کرد و هر کودکی باید یاد بگیرد که حداقل دو بار در روز، و ترجیحا بعد از هر غذا، دندانهایش را مسواک بزند؛ همچنین لازم است که از نخ دندان نیز استفاده کند. ولی در مورد بعضی از والدین، مجبور کردن کودکانشان به این که هر صبح خودشان دندانهایشان را مسواک بزنند، یک درگیری همیشگی است. اکثر والدین اهمیت مسواک زدن را درک میکنند، ولی از آنجایی که دندانهای کودک دائمی نیستند، گاهی این کار را جدی نمیگیرند. دندانهای شیری اساس رشد دندانهای دائمی هستند، پوسیدگی این دندانها تنها درد ایجاد نمیکنند، بلکه میتواند بالقوه خطرناک باشد؛ زیرا میتواند منجر به عفونت یا افتادن زود هنگام دندان شوند که بعدا محل دندان دائمی ر نیز تحت تأثیر قرار میدهد و باعث میشود که دندانهای دائمی کج دربیایند.
جمعه 2 تير 1402برچسب:کودک و تماشای تلویزیون,کودک و رسانه,کودک و تلویزیون, :: 19:58 :: نويسنده : Dr. Parasto
مشاوره کودک تلفنی:کودک و تماشای تلویزیون چگونه است؟ در کشور آمریکا یعنی جایی که تمام خانهها حداقل یک دستگاه تلویزیون و بیش از یک سوم خانهها دو دستگاه تلویزیون دارند، کودکان، اوقات بسیار زیادی را در هفته صرف تماشای تلویزیون میکنند. براساس آمارهای موجود، نوجوانان شش تا یازده ساله بهطور متوسط، بیست و چهار ساعت در هفته تلویزیون تماشا میکنند و این در حالی است که کودکان دو تا پنج ساله، سه ساعت بیش از این مقدار را صرف تماشای تلویزیون میکنند. برنامههای تلویزیون قطعا ارزشهای کودکان و برداشتهای آنها را از دنیا و واقعیتهای جامعه تحت تاثیر قرار میدهند؛ به ویژه هنگامی که این تاثیرات مداوم به صورت انباشتی باشد. بزرگسالان این توانایی را دارند که بین واقعیت و افسانه و خوب و بد تمایز بگذارند و بتوانند ذهنشان را از چیزی که جلو چشمشان به نمایش درآمده است، جدا کنند. ولی کودکان، خام و احساساتی هستند. کودکان چیزی را که میبینند و میشنوند، باور میکنند و دیدگاههایی را که به صورت دیداری و شنیداری جذاب به آنها ارائه میشود، قبول میکنند. آنها این آمادگی را دارند که خود را با شخصیتهای محبوب و قوی تلویزیون شبیهسازی کنند و به مرور زمان، نقطه نظرهای مثبت یا منفی آنها را بپذیرند. به نظر میرسد که کودکانِ بسیار تاثیرپذیر یا عجول، بیشتر مستعد این هستند که صحنههای خشونتامیزی را که میبینند، نمایش دهند و اجرا کنند؛ در حالی که کودکان دیگر ممکن است دچار کابوس شوند و از صحنههایی که دیدهاند بترسند. ما معتقدیم که تلویزیون به صورت یک واقعیت زندگی درآمده است و نمیتوان از آن چشمپوشی کرد ـ با این که بسیاری از والدین آرزو دارند که کاش میشد چنین کرد ـ با این حال باید از تلویزیون به صورت موردی استفاده شود. والدین باید برای استفاده سالم از تلویزیون، دست به انتخاب بزنند؛ به این ترتیب که برنامههای تلویزیون و زمانی را که کودکان برای تماشای تلویزیون سپری میکنند، تحت کنترل درآورند. الگو را زود جا بیندازید ما پیشنهاد میکنیم برای این که بتوانید نوپایان خود را خوب کنترل کنید، از پیش برنامهریزی کنید و جایگزینهای دیگری را ارائه دهید. از پیش برنامهریزی کنید. سعی کنید علاوه بر تلویزیون تماشا کردن کودکتان، تلویزیون تماشا کردن خودتان را نیز تنظیم کنید. به محض این که از خواب بیدار شدید تلویزیون را روشن نکنید و تا شب، هنگتمی که آرم پایان برنامه آمد تلویزیون را روشن نگه ندارید و با این کار یک زمینه ثابت برای تمام وقایع خانه ایجاد نکنید. اگر شما یک تماشا کننده بیهدف برنامههای تلویزوین هستید، کودکانتان نیز چنین خواهند شد.مشاور کودک تلفنی جایگزینهای دیگری ارائه دهید. از تلویزیون به عنوان وسیلهای که با آن کودکانتان را یک جا آرام نگه میدارید، استفاده نکنید. اطمینان حاصل کنید که کودکتان فعالیتهای لذتبخش دیگری نیز دارد که او را شاد و سرگرم نگه میدارد و تلویزیون را تنها برای تماشای برنامههای خاصی روشن کنید. تماشای تلویزیون خانواده را کنترل کنید با بزرگتر شدن کودکان و تمایل آنها به تماشای تلویزیون، بیش از خدی که شما میخواهید، باید برنامهای برای تلویزیون تماشا کردن بریزید. در ابتدا تصمیم بگیرید که چه مدت زمانی و چه وقت به کودک اجازه خواهید داد که تلویزیون تماشا کند. ممکن است تصمیم بگیرید که کودک در زمانهای معینی بدون محدودیت تلویزیون تماشا کند و یا این که در زمانهای معینی بدون محدودیت ولی تنها برنامههای تایید شده توسط شما را تماشا کند، و یا این که در مدت، وقت و برنامهها محدودیت قائل شوید. ممکن است برنامه شما به سادگی به صورت دایره کشیدن در جدول برنامههای تلویزیون روزنامه طرح شود. به کودک اجازه دهید که در انتخاب برنامهها به شما کمک کند، ولی تایید نهایی را برای خودتان نگه دارید. در مورد قوانین، عادلانه رفتار کنید |